Eind 2018 probeerde ik met vallen en opstaan een goede indruk te maken op stage, een attente en regelmatig aanwezige vriendin te zijn voor m'n vrienden, drie keer per week te sporten, m'n huishouden bij te houden, gezond te koken, zoveel mogelijk naar buiten te gaan, leuke dingen te doen en er daarnaast twee banen op na te houden. Dus ik was moe. Heel moe.
Ik zei mijn baan op en kreeg daardoor weer meer tijd. Dus die propte ik vol met activiteiten met vrienden en sport en, en... En toen was ik pas écht moe. Die periode ziet er op Instagram heel leuk uit; gezellig, actief, kleurrijk. Het tegendeel werd waar: zwartgalligheid begon de overhand te nemen. Oeps.
Ik moest een stap terug doen. Dat was en is moeilijk. Het is voor mij ontzettend stressvol om goed te blijven communiceren terwijl ik liever in een holletje wegkruip. Daarnaast vind ik het vaak moeilijker om nee te zeggen tegen anderen dan 'gewoon' maar af te spreken/iets voor ze te doen. Soms is het natuurlijk goed om door de zure appel heen te bijten en gewoon te gaan. De dag kan zomaar beter lopen dan verwacht.
Nu is het iets rustiger. Ik moet wel. Op stage zijn ze heel begripvol en vriendelijk. Ik krijg (h)erkenning en tips. En ik mag mijn dagen inkorten als het niet gaat. Dat steunt enorm. Dus ik kom wel weer op m'n pootjes terecht. Als ik heel rustig weer kan gaan hardlopen en mijn nachtritme weer fatsoenlijk wordt. Met de lente wordt altijd alles beter.
'En nu?' vroeg ik in mijn vorige blog. En nu... een LOI-cursus hbo Grafisch ontwerp!
Eh... je zou het rustiger aan doen? Jawel, maar van stilzitten vries ik vast. Dit brein heeft een beetje beweging nodig. En ik mag er zo lang over doen als ik zou willen. Al hoop ik binnen een half jaar klaar te zijn in verband met de reisplannen die ik stiekem nog heb. Ik heb de dinsdagen ingepland voor de studie en mag ook aan mijn opdrachten werken tijdens de stage op maan- en donderdagen.
Wat staat er op de planning? Illustator, InDesign, brand design, huisstijl, typografie etc. Daar wordt ik blij van! Het voelt een beetje alsof de cirkel nu rond is. Ik begon na de middelbare op de kunstacademie. En nu rond ik dat op mijn manier af.
Ik durf te hopen dat ik (voorlopig) mijn plekje heb gevonden.
Reactie plaatsen
Reacties