Op oppaspoezen poespassen, een buurhondje uitlaten en ordinair netflixen. Een welverdiend rustig weekend. Afgesloten met 'A walk in the woods' van Bill Bryson. Een boek dat zeer boeiend begon maar waar ik nu door de woorden moet zien te worstelen. Dansende lettertjes zijn gezellig maar niet zo handig.

Dit is nieuw voor me: een thuiswerkdag waarbij ik wél iets voor elkaar krijg! Ik heb als een baksteen geslapen, me iets verslapen, me uit bed gesleept. Als een zombie mopperend verbolgen over het feit dat ik natuurlijk was vergeten koffie te kopen. En toen moest ook de kat nog medicatie, hoera! 

Eind 2018 probeerde ik met vallen en opstaan een goede indruk te maken op stage, een attente en regelmatig aanwezige vriendin te zijn voor m'n vrienden, drie keer per week te sporten, m'n huishouden bij te houden, gezond te koken, zoveel mogelijk naar buiten te gaan, leuke dingen te doen en er daarnaast twee banen op na te houden. Dus ik was moe. Heel moe.

Ik heb mijn baan opgezegd en mag nu twee dagen stage gaan lopen. Nu wil ik vooral even helemaal niks. Ik ben zo moe.

Helaas geen puf meer om een blog te schrijven.Ik wil de main page voor de blogs graag op een mooiere manier weergeven. Bijvoorbeeld groot de foto's in blokken met daarin de titel. Niet onder elkaar maar gehusseld. Dat komt later :)